Er was eens..... een deftige Dame en die woonde in een ver land, in een prachtig mooie omgeving. Een echt bos waar herten, eekhoorntjes, konijntjes rondlopen en waar duizenden vogels tsjitteren. Er zijn beekjes, er zijn bergen en héél grote bomen. Bomen waar je wel 10 minuten over doet om er rondomheen te lopen. Enne.... er zijn ook échte beren, jakhalzen en wolven maar omdat de Dame ze allemaal goed kent hoef je niet bang te zijn om samen met haar te gaan wandelen, dat vindt ze zowat het leukste wat er is. Als je met naar het grote berenbos gaat zie je soms ook nog een heuse waterval waar zalmen (die zijn dan nog levend en niet gerookt, ja.... dat bestaat echt!) tegen de stroom opzwemmen om dan later weer door de beren uit het water te worden getikt. En verstoppertje spelen in zo'n bos is heel erg leuk. Je kan je erg goed verstoppen, soms vindt de Dame je helemaal niet terug en dan moet je door een van de rangers worden teruggebracht naar het boshuisje. < Kijk eens naar de beer!!!
		En gezellig dat het in het huisje is! Het ruikt er altijd naar lekkere broodjes en heerlijke soep. En je mag altijd meedoen en taartjes bakken. Dan kan je daar suikerkorreltjes op strooien en natuurlijk mag je alles wat jullie samen maken opeten. Kijk eens, is dat niet een heerlijk croissantje? Heeft ze zelf gebakken met het meel van de molen en boter van de koetjes. Niet verwonderlijk dat de man van de Dame al zo lang bij haar is. Die wil niet weg want hij krijgt zo vreselijk lekker te eten.
		Oei en als ze dan broodjes gaat bakken dan wordt het helemaal feest. Haar voorouders kwamen namelijk uit een heel ver Germaans land en daar bakken ze Landbrot en eten ze Königschnäppchen. En waar doen ze dat mee? Met vollkorn sauerteig wat ze in Luilekkerland achter de Bibelebontseberg in het Koopland hebben gekocht. Dat land is wel 10000 kilometer ver. Als je daarheen moet lopen dan ben je meer dan een jaar onderweg om er heen te lopen en meer dan een jaar om terug te komen. Geen wonder hè dat het deeg dan een beetje zuur begint te ruiken.

En ze speelt altijd met je. Naast het boshuisje kun je heerlijk touwtjespringen.

		En lachen gieren brullen is het elk jaar als ze het grote lolemmer feest vieren. Iedereen sjouwt met grote emmers water en ze proberen zo snel mogelijk de grote kuip te vullen. En als je dan je zwembroek aan hebt dan kan je meteen het water in. Reuze pret.
		En op een paar mijl afstand ligt het dorpje waar de Dame haar boodschapjes haalt. Lopend is het wel een beetje ver, daarom gaat de Dame altijd met haar automobiel. Dat is ook handig want anders is het een vreselijk gesjouw met al die zakken met meel, gerookte zalm, boterletters en.... snoepjes die ze altijd in ruime mate voor haar lievelingetjes in huis haalt.